Dicht bij

“Spreek me niet meer over God!” zei hij geïrriteerd. “Wat hebben ze me allemaal wijsgemaakt? Nu ik volwassen ben, wil ik me van al dat bedrog losmaken.”

“Mag ik dan het woord ‘God’ vervangen door ‘het leven’?” vroeg ik.

Veel ziekten ontstaan door stress en angst. Het lichaam reageert hierop op een zelfregulerende manier en probeert je tot stilstand te brengen. Velen zoeken hun toevlucht tot kalmerende medicijnen, drugs of alcohol om op die manier het hoofd boven water te houden.

Al wat je aandacht geeft zal groeien en vorderen.

Zo geef je ook aandacht aan gedachten en worden die gedachten je woorden en daarna ook nog je daden. Die daden worden na een tijdje jouw gewoonten en dan lijkt het erop dat die gewoonten uit jouw karakter voortkomen wat helemaal niet waar is. Het zijn de uitgegroeide gedachten die jij voor jezelf had aangenomen als waar. Al wat op mijn weg komt, elke ontmoeting, elk gesprek kan contradictorisch zijn met hoe ik denk en het is op die manier dat ik naar mensen hun verhaal en hun waarheid luister. Wat zij zeggen is even waar als wat mijn gedachten zeggen want mijn gedachten zijn overtuigingen die ik ooit heb aangenomen als waar. Hoeveel overtuigingen zijn er in mij gegroeid zonder dat ik ze ooit onderzocht heb of ze wel gefundeerd zijn? Of ze goed voor me zijn. Hoeveel gedachten aanvaard ik als mijn waarheid, terwijl ik ze klakkeloos heb overgenomen van mijn opvoeders.

Een rustige geest heeft geen verlangens of angsten meer. De drang naar bevrediging ontbreekt, omdat tevredenheid en volledige acceptatie je leven vervullen. Alle verlangens en angsten komen voort uit de gedachte dat je zal sterven als je niet voor je lichaam zorgt.

De meeste mensen die ik ontmoet en waaraan ik vraag hoe het met ze gaat, antwoorden mij ; druk, druk, druk.
Druk met het verbeteren van hun woning, druk met hun werk, druk met de kinderen die ze naar school brengen en halen, druk met hun bijverdienste die nodig is om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Druk met te gaan winkelen, eten maken, afwassen, kuisen… druk druk druk.
Tijd is alles wat ze constant te kort hebben en daardoor moet alles efficiënter en sneller gebeuren. Zo hopen ze wat tijd te kunnen maken voor henzelf. Lezen komt er niet meer van, dat zullen ze deze zomer eens terug proberen om te nemen als ze op reis gaan. Wandelen in de natuur moet goed ingepland worden op voorhand want anders vinden ze daar geen tijd of ruimte voor.

Wanneer gaan we nu beseffen dat het huidige moment alles is wat je ooit zult hebben?

In de zomer kunnen licht en geluid plotseling veranderen. Het is alsof de natuur zich voorbereidt op een naderende gebeurtenis.

Geuren worden intenser,

vogels worden stil,

de wind houdt op,

kleuren vervagen,

en alles klinkt hol.

Dit wordt vaak de "stilte voor de storm" genoemd.

Maar herken je ook de storm vóór de stilte?

Voel je de chaos waarin de wereld zich momenteel bevindt? De storm van de moderne welvaartsmaatschappij die bossen vernietigt, zeeën vervuilt en de lucht vergiftigt. De ongecontroleerde groei van de mensheid. Terrorisme, aanslagen en oorlogsgeweld.

Voel je hoe hevig de storm woedt, of voel je je veilig waar je woont?

Ongeveer tweeduizend jaar geleden sprak mijn spirituele leraar over het einde der tijden. Hij voorspelde ernstige klimaatveranderingen, overstromingen, aardbevingen, branden en vulkaanuitbarstingen. Hij waarschuwde voor grote oorlogen en vijandschap tussen vaders en kinderen, evenals voor hongersnood en ziekten.

De fundamentele oorzaak van de huidige chaos ligt in de geesteshouding van de mens. De mens heeft zich losgemaakt van het besef van eenheid en introduceerde het idee van het individu—"ik" in plaats van "wij."

Nu we in de storm zitten en de vernietiging steeds zichtbaarder wordt, wachten we op "de stilte na de storm."

Die komt er zeker.

Chaos is altijd een voorbode van evenwicht. Het is alleen te hopen dat de mens het verband begrijpt tussen gedachten en gevolgen.

Verlangens die niet verdwijnen nadat ze bevredigd zijn, zijn in strijd met zichzelf en zullen niet worden vervuld. De honger blijft in je woeden. We kunnen het een obsessie noemen of een verslaving: een onlesbare dorst naar een onvervulde of onbereikbare behoefte die ons tergt en gijzelt. Deze verlangens pijnigen ons en overschaduwen onze redelijkheid.

Achter die verlangens schuilt een diepere oo

De drie wijzen wijzen ons op iets heel anders.

Ze vragen ons onze dominante zintuigen tot rust te brengen, zodat we de stem van ons hart kunnen horen en niet langer worden afgeleid door de geluiden en beelden van de wereld om ons heen.

Ze vragen ons wijs te zijn en te zwijgen, zodat we andere stemmen kunnen horen en andere meningen kunnen ontvangen.

De dwaas zegt wat hij weet.

De wijze weet wat hij zegt.

Ja, spreken is zilver en zwijgen is goud.

Voor de buitenwereld ben jij de acteur die op het podium van je leven een voorstelling geeft over hoe je leeft.

Alles wat je hebt verworven, vormt het decor.
Iedereen die je omringt, zijn de figuranten en de tegenspelers in jouw voorstelling.
Het script is simpel.

Wie ben ik?

Wat doe ik om in mijn levensonderhoud te voorzien?
Wat interesseert mij en houdt me bezig?
Met welke mensen omring ik mij?
Hoe vastberaden ben ik in mijn keuzes?
Wat zijn mijn dromen en verwachtingen?

Genen laden het geweer; de omgeving haalt de trekker over. Zegt de spreuk.

Negatieve omgevingsfactoren kunnen chemische veranderingen in ons DNA veroorzaken. Omgekeerd kunnen we door oefeningen, therapieën meditatie en mindfulness onze geest positief beïnvloeden, waardoor we minder stressgevoelig en angstig worden. Gedragsverandering is mogelijk dankzij intensieve oefening en motivatie. Toch moeten we altijd alert blijven op onze kwetsbare genetische aanleg en ervoor zorgen dat we niet terugvallen in onze oude patronen.

Door onszelf oprecht te leren kennen, voornamelijk onze kwetsbaarheden, kunnen we anticiperen op mogelijke valkuilen. Zelfdiscipline is cruciaal. Net zoals een ruiter zijn paard bestuurt, moeten we onszelf onder controle houden en onze angsten en slechte gewoonten aanpakken. Niemand kan voor ons ademen; dat moeten we zelf doen.

Het kan soms erg moeilijk zijn om je te bevrijden van je genetische aard. Vaak erven we twee keer de negativiteit: zowel de genetische aanleg als de opvoeding van ouders die zelf nooit tegen die aanleg zijn ingegaan. Door het veranderen van gewoonten en activiteiten kunnen we onze hersenen positief beïnvloeden en, dankzij wilskracht en doorzettingsvermogen, als het ware een ander mens worden.

We kunnen leren om negatieve gedachten om te zetten in positieve gedachten. Het is een kwestie van je zienswijze aan te passen, je perfectionisme of verwachtingen wat te temperen, en je agressie te kanaliseren door onschuldige handelingen zoals hout hakken, sport of boksen.

Vandaag de dag zijn er overal werkgroepen, zelfhulpgroepen en therapieën beschikbaar die je kunnen helpen om tegen je eigen negativiteit in te gaan. Het belangrijkste is te weten dat het mogelijk is en je niet langer moet herhalen: "Ik ben nu eenmaal zo!"

Je mag snoepen van het leven; laat de kans om te genieten niet aan je voorbijgaan. De goede momenten zijn de bruggen die je over de slechte momenten heen dragen. We hebben ze nodig om de moeilijkheden, zorgen, verdriet en pijn te overbruggen die onze wegen kruisen.

Boeddha leerde mij dat het leven een stroom is met twee oevers. Als de stroom je naar de oever van geluk brengt, geniet er dan van, maar weet dat dit tijdelijk is. En als de stroom je naar de oever van verdriet brengt, weet dan dat ook dit voorbij zal gaan. Hou vol, want achter de wolken schijnt de zon

Het leven is onsterfelijk; het is een energie die zich uitdrukt in duizenden vormen en door alle vormen heen stroomt. We leven niet ons leven; wij zijn het leven zelf, onsterfelijk en eeuwig. Zoals de Baghavad Gita zegt, wonen er twee zielen in ons hart: onze persoonlijke ziel en de Opperziel.

We behoren tot de Opperziel en zijn ermee verbonden, maar we zijn ons niet altijd bewust van deze verbinding. Onze ziel groeit naar bewuste verbinding met de Opperziel en zal uiteindelijk volledig ermee versmelten. Deze groei wordt bewustwording genoemd; we groeien naar bewust Zijn. Wanneer we dat bereiken, zijn we verbonden met ons ware zelf en daarmee één met Al, met de Opperziel, met het leven, met God.

Wakker worden is je bewust zijn dat je bewustzijn bent. En bewustzijn is het universele weten. Dan herken je de waarheid, omdat je ze in wezen kent en bent.

Je herkent de waarheid in de teksten die je leest. Je begrijpt het niet allemaal maar je weet dat het de waarheid is. Alle uitvinders die hun gedachtenstroom en hun redeneringen stil konden zetten en zich durfden overgeven aan het niet weten en niet begrijpen vonden in die lege ruimte uit. Ook de kunstenaars leerden hun gedachten uit te schakelen en kregen nieuwe beelden en vormen die spontaan opwelde uit de ruimte van kennis en schoonheid, die wij het leven noemen.

Bewustzijn is de ruimte van niet zijn waarin jij, maar ook alles, vorm kan aannemen en zijn wat je wil zijn. Mens, wind, water, vorm of niet vorm.

Deze ruimte van niet zijn ben je.

Bewust zijn is weten dat je niet bent en daarom… alles bent.

Hetgeen voorbij is komt steeds terug in mijn herinneringen.

Het kost me moeite om er uit weg te blijven. Zelfs in mijn dromen kom je terug.

Je naam die gegrift staat in steen wordt door het mos onleesbaar gemaakt alsof je weg bent.

De steen is koud zoals jouw handen.

De stilte zwijgt in haar warme stralen van aanwezigheid. Wat genieten wij van bij elkaar te zijn. We hebben geen woorden meer nodig om verbonden te blijven.

De liefde heeft onze onhebbelijkheden bedekt en we vinden rust bij elkaar.

We zijn gelukkig omdat we niet meer dromen van geluk en we zijn tevreden met wat er is.

Nu ook.

Liefde geeft alles weg wat ze heeft.

De mens daarentegen tracht zo veel als mogelijk te behouden en geeft enkel met de bedoeling om daar zelf beter van te worden. Er schuilt steeds een berekening achter.

Omdat de mens zich mentaal gescheiden heeft van de liefde zal hij ook het tegendeel geloven en ervan uitgaan dat er steeds een tekort zal zijn waardoor hij begint te vergaren en te sparen.

De geestelijke scheiding met de liefde maakt dat we ze als onbetrouwbaar beoordelen en dat we de overtuiging bezitten dat als we niet voor onszelf zorgen we verdelgd worden.

De liefde breidt zich steeds uit door zichzelf weg te geven. Ze is een onuitputbare bron van eeuwige en oneindige liefde met als enige bedoeling haar vreugde te delen zodat we samen kunnen genieten van de schoonheid van het leven.

De grote moeilijkheid om het absolute uit te leggen is dat we woorden gebruiken die uit de dualiteit ontstaan zijn.

Alle woorden zijn afkomstig uit de ontelbare splitsingen die het gevolg zijn van de oerscheiding met het geheel. Wij hebben het geheel in onderdelen verdeeld alsof ze eigen identiteiten zijn en alles en iedereen een naam gegeven en in groepen geordend. We hebben onszelf als individuen bedacht. Hetgeen met elkaar verbonden is in het geheel, ook al leeft het in verschillende lichamen, hebben we uit elkaar gehaald alsof ze op zichzelf bestaan, ook al weten we dat de ene groep zijn energie, zijn voedsel, uit de andere groep haalt.

De muzikant heeft een instrument nodig om de muziek hoorbaar te maken die geschreven staat in de partituur.

Zo ook is het niet mogelijk om ons bewust te zijn zonder lichaam.

Het lichaam is het instrument die het bewustzijn zichtbaar maakt voor de bewoner van het lichaam.

Jij bent de muzikant die het lichaam bespeelt en door de gewaarwordingen en de gevoelens van het lichaam de muziek van het leven ervaart en tot leven brengt.

Oh ja, er gaat veel mis.
Tot welke hardheid en onverschilligheid zijn mensen in staat? Het overtreft onze fantasie. We kunnen het niet meer aanzien: de agressie, de onverschilligheid, de hebzucht.

Oh ja, er gaat veel mis.
Ginder is het ondraaglijk warm en kurkdroog en hier langdurig regen en koud. De aarde schudt haar pels uit zoals een hond doet na een duik in het water. Stress op het werk, in relaties , familiale misverstanden.

Een lange periode van ziek zijn en lijden brengt je op één moment naar dat kleine moment waarop je zegt: nu is het genoeg, nu ben ik klaar om zonder koffers, zonder plan, te vertrekken en op de trein te stappen van de goede dood, die me verder brengt, verder dan de weg die doodliep in mijn leven.

Hoe vaak nam je al afscheid en bleef je toch omdat je niet verlaten kan?

Moe geleefd. Moe geleden.

De radeloze gezichten die je door hun glimlach door zag van zij die je lief hebben.

Er is nooit een goed moment om afscheid te nemen. Afscheid bestaat niet. Alles is tijdelijk, ook de dood.

Alleen het leven niet.

Dat blijft.

Afscheid is maar even.

Tijd bestaat niet, jaren zijn seconden, en zelfs dat niet.

Je zal me weerzien zonder je ogen.

We worden niet geboren met een handleiding aan onze teen waarop staat hoe we een gelukkig en harmonieus leven kunnen leiden.

Levenskunst is het gevolg van zelfzorg.

Het leren interpreteren van wie we zelf zijn.

Door onszelf te observeren en onszelf in vraag te stellen komen we langzaamaan tot het besef wie we zijn.

Het helpt om je te omringen met oprechte vrienden die het beste in jou naar boven halen door eerlijke en opbouwende kritiek te geven.

Ze zijn de spiegel van wie je bent en in hun mening over jou kan je jezelf terugvinden.

Zelfstudie door middel van het lezen van boeken, het debatteren met anderen en de zo nodige zelfreflectie zijn onontbeerlijk.