Heb je er al eens bij stil gestaan waarom we bloemen kopen terwijl we zeker weten dat we ze na een week zullen moeten weggooien.

Dat is de kracht van de vergankelijkheid.

Het is nu net omdat ze tijdelijk zijn dat ze op dit moment zo mooi zijn.

Elk moment in je leven krijgt glans en schoonheid als we het tegen de achtergrond van de vergankelijkheid en de tijdelijkheid plaatsen.

Nu gaat het niet meer, maar ik heb in mijn leven vaak getennist.

Toen ik de smaak helemaal te pakken kreeg schreef ik me in om een aantal lessen te nemen en mijn techniek te verbeteren want ik wist niet goed wat ik mis deed en waarom ik ofwel de ballen in het net sloeg ofwel achter de base line.

Mijn tennisleraar had snel door waarom ik de bal missloeg en riep steeds hetzelfde: even wachten, dat tikkeltje maar en dan pas slaan.

Een man komt haastig de krantenwinkel binnen en vraagt om een kraslot.

Hij wacht zijn beurt niet af en de vrouw die voor hem was laat hem voorgaan.

Haastig krast hij over het biljet en zucht omdat hij niets gewonnen heeft.

Teneergeslagen verlaat hij de winkel.

De vrouw koopt ook een kraslot en ze wint de grote pot.

Op één momentje kan ze nu haar dromen waar maken.

De winkelier zegt dat mocht die man haar niet voorgegaan zijn dat hij de gelukkige winnaar zou geweest zijn.

Open de deur van onmogelijkheid die je vergrendelde met de sloten van je overtuigingen en de deurschuiven van gedachten.

Je bezit zelf de sleutels om ze te openen.

Al wat we geloven kan ons bevrijden of ons binden. Alles is perceptie, interpretatie of geloof dat zich transformeert in een gedachte en als een slot zich vastzet in een overtuiging.

Op dat moment heb je de doorgang naar de mogelijkheden afgesloten met de deur van de onmogelijkheid.

Zoals een archeoloog geduldig en met grote voorzichtigheid met een penseeltje de aarde wegneemt die zijn vondst bedekt, zo tracht ik mijn ziel te ontbloten die bedolven wordt door mijn gedachten en mijn overtuigingen.

De waarheid ligt verstopt achter duizenden religieuze of filosofische meningen.

Er is keuze genoeg om te geloven wat ons het best past om te geloven. Meestal lezen we boeken die onze mening tegemoet komen en ze standvastiger maken. We durven niet goed door te gaan in de redeneringen van hetgeen ons van nature afstoot uit angst om de houvasten die we een beetje hebben opgebouwd te verliezen. We zijn bang als we ze verliezen dat we onszelf zullen verliezen en dat we stuurloos zullen dobberen op de zee van mogelijkheden die de waarheid ons aanbiedt.

Als we ons bewust zijn van wie we zijn dan bezitten wij het volle bewustzijn.

De geest van waarheid is een kenmerk van onze ziel.

Ieder van ons bezit de volledige kennis van het leven. Wij zijn er ons enkel niet van bewust.

We worden ons stapsgewijs bewust van wie we zijn naargelang we kennis krijgen over het leven.

Mijn tegenstander heeft zich als een vijand opgesteld en wilde nooit onderhandelen om een aanvaardbaar akkoord te bekomen.

Harteloos werd de pijn in wraak omgezet.

Daar is niets tegen opgewassen.

Wraak is een terugbetaling waarvan de intrest hoger is dan de som die moet terugbetaald worden.

Nooit aflosbaar.

Geluk en je ongeluk zijn in werkelijkheid één. Ze zijn alleen door de illusie van de tijd gescheiden.

Tijd is een uitvinding van ons verstand dat enkel begrijpt dank zij contrast, dualiteit of splitsing.

Grijs begrijpen we omdat we wit tegenover zwart hebben gezet.
Tijd begrijpen we omdat we toekomst tegen verleden hebben gezet.

Deze indeling maakt dat we het tijdloze NU, niet meer zien.

Indien we elk moment splitsen in, dit was het, of dit zal het worden, gaan we aan het belang van dat moment voorbij.
Het moment splitsen in vroeger of in later is uit de eeuwigheid stappen en in de tijd terecht komen.
De illusie van tijd zorgt ervoor dat we uit het ALTIJD stappen en ons daardoor sterfelijk maken.

Hoe hoger je klimt, hoe harder de val kan zijn.

Het is niet omdat we evolueren in bewustzijn dat we de strijd overwonnen hebben met de dualiteit die in ons leeft.

Het blijft een dagelijkse uitdaging om het gevecht met onszelf en onze zwakten verder te zetten.

Begeerten en verlangens blijven ons verleiden. Door ze zoveel mogelijk uit de weg te gaan hebben ze minder vat op ons, en dat is goed. Maar denken of verwachten dat we ervan verlost geraken blijft gevaarlijk.

Zolang we onze stress niet kunnen beheersen zal mediteren onmogelijk zijn. Ook al verwachten we dat we onze stress onder controle kunnen houden dank zij meditatie.

Meditatie zal ons in een later stadium van onze evolutie zeker sterken en stressbestendiger maken maar stressbeheersing zal noodzakelijk zijn alvorens wij gaan mediteren.

Mijn tegenstander heeft zich als een vijand opgesteld en wilde nooit onderhandelen om een aanvaardbaar akkoord te bekomen.

Harteloos werd de pijn in wraak omgezet.

Soms verwaarlozen we onze kinderen door ze te verwennen.

Liefde betekent niet dat we de andere afhankelijk moeten maken van ons.

En door te verwennen creëren we wel die mogelijkheid.

oals het tromgeroffel tijdens een spannende act, roffelt de regen op de bladeren van de bomen alsof ze me iets wil aankondigen.

Ik vraag het haar.

Elke kunstenaar gebruikt zijn kunstwerk om iets wat in hem leeft uit te drukken.

Al wat hij ooit gezien of gehoord heeft kleeft als een beeld of als een geluid aan zijn onderbewustzijn.

Elk beeld en elk geluid mengt zich in hem met de gevoelens die ze opgewekt hebben, anders had hij het nooit opgemerkt of nooit gehoord.

Hoe machteloos sta je te kijken naar het diepe verdriet van jouw geliefden. Je bent er de stille getuige van en hoe graag zou je een stukje van jouw vreugde willen wegschenken om de pijn te verzachten.

Vreugde delen is heel wat eenvoudiger.

Daar doet iedereen graag aan mee.

Stenen , algen ,planten,dieren... ze bezitten allen de universele intelligentie en leven ernaar.

Wij mensen bezitten ze even goed maar negeren ze.

Het is als iemand die schatrijk is maar zijn bankrekeningnummer vergeten is en daarom in armoede moet leven.

Uit grote nood moet hij vechten om te overleven en op rooftocht gaan.

Hoe erg is het met de mensheid gesteld. ?

De universele intelligentie is de kennis over het mechanisme van het leven.

De lage septemberzon schijnt achter mij en werpt een schaduw die voor mij loopt.

Meestal loopt mijn schaduw naast of achter mij, dat valt me nu pas op.

Hoe sneller ik stap hoe sneller mijn schaduw mij voorloopt. Ik ben verbonden met mijn schaduwbeeld. Mijn donkere schaduw.

Tijdens mijn boswandelingen ontmoet ik af en toe de norse fietser.

Telkens we elkaar kruisen wens in hem een goede dag toe. Hijzelf antwoordt nooit en blijft voor zich uit kijken alsof ik niet besta.

Uit gewoonte dekte ik de tafel voor twee. En toen ik me neer zette drong het plots pijnlijk tot me door dat je weg was.

Hoe sterk was jij mijn gewoonte geworden.

Als vanzelfsprekend.

Tot al jouw duizend gedaanten heb ik het gezegd, ik heb je lief.

Ik mis je adem van de nacht.

Wij mensen leefden reeds van in de oertijd in groepen. Kleine leefgemeenschappen van ongeveer een 30 à 40 tal mensen. Dat is de reden dat wij niet graag alleen zijn en velen onder ons last hebben van eenzaamheid.

Er is een groot verschil tussen alleen zijn en eenzaam zijn.

Ik heb periodes gekend in mijn leven dat ik zelden alleen was maar mij wel eenzaam voelde. En nu kan ik vaak alleen zijn zonder mij eenzaam te voelen.