Het laatste loslaten

“Het leven is een geschenk, en als het geen geschenk meer is, mag je het teruggeven.”

Voor veel mensen blijft dit een moeilijke uitspraak. De meeste mensen die ik ontmoet, praten niet graag over de dood.

We moeten ons hele leven door keuzes maken en dragen daar zelf de verantwoordelijkheid voor. Maar wanneer het gaat om de vrijwillige beëindiging van ons leven, omdat het meer pijn en verdriet brengt dan vreugde, beschikken we niet over volledige vrije wil. Een ethische commissie moet zich daarover uitspreken.

Euthanasie maakt een einde aan een uitzichtloze strijd van pijn en verdriet.

De zieke neemt zelf de beslissing om op een waardige manier te sterven.

Het is moeilijk om op voorhand te bepalen wanneer het juiste moment er is om uit het leven te stappen. Dat hangt af van de lijdensweg die je hebt afgelegd en de kracht die je nog hebt om verder te vechten.

Niemand kan in jouw plaats ademen, dus niemand kan in jouw plaats leven.

Niemand kan precies voelen wat jij voelt, maar iedereen ervaart dat het leven je bijna dwingt om door te gaan. De wil om te overleven zit diep geworteld in elk levend wezen.

Probeer je adem maar eens in te houden, automatisch zul je terug naar adem snakken.

Wanneer je leven ondraaglijk pijnlijk is geworden en er geen uitzicht meer is op verbetering, begin je misschien te overwegen om de dood te kiezen.

Dat is geen beslissing die je snel neemt.

Vaak stel je keer op keer de grens van wat je nog kunt verdragen uit.

“Sterven is het laatste loslaten.” Het loslaten van jezelf.

Sommige mensen hebben leren loslaten omdat het leven hen daartoe dwong.

Ze verloren dierbaren, hun gezondheid of hun bezittingen door tegenslag.

Anderen leerden loslaten vanuit een spirituele keuze.

Ze ontdekten dat het leven zinvol is en vonden vreugde in hun diepere natuur.

Ze ervoeren dat loslaten meer vrijheid en vreugde brengt dan vasthouden en bezitten. Naarmate ze leerden loslaten, groeide de vreugde in hun hart en voor geen geld ter wereld zouden ze die nog willen missen.

Deze mensen ontwikkelden een diep vertrouwen en een grote liefde voor het leven en uiteindelijk ook voor zichzelf.

Maar er zijn ook eenzame en onzekere zielen die zichzelf niet graag zien en veeleisend zijn, zowel naar zichzelf als naar anderen. Zij vinden geen vreugde meer in het leven.

Alles keert zich tegen hen.

Elke tegenslag wordt voor hen een bewijs dat het leven hen kwelt en kwaadaardig is.

Ze verliezen alle liefde voor het leven, voor zichzelf en voor anderen en raken steeds verder verstrikt in negativiteit.

Als je met hen praat, voel je tussen de zinnen door hun misnoegen of boosheid.

Je kunt hen niet op andere gedachten brengen.

Het is alsof ze door een negatieve draaikolk naar beneden worden gezogen.

Ze roepen niet meer om hulp en hebben elke positiviteit losgelaten.

Machteloos ga je ten slotte naar huis.

Hoe graag had je hen een deel van jouw levensvreugde willen schenken, hen moed willen inspreken…

Maar je beseft dat zij zelf de teugels van hun leven in handen hebben en dat jij geen invloed op hen hebt.

En dan krijg je het nieuws dat ze uit het leven zijn gestapt.

Je schrikt, maar ergens ook weer niet.

Je voelde al lang hoe deze persoon weggleed uit het leven, en je had niet de mogelijkheid om dat te verhinderen.

Een groot verdriet en een diepe frustratie achtervolgen je lange tijd.

Dan verzamel je de verhalen van anderen en merk je dat velen geprobeerd hebben te helpen.

Tot je het loslaat.

Het was hun keuze.

Je oordeelt niet meer en verzoent je met hun beslissing.

Elke levensweg kent zorgen, tegenslagen, ongeluk en verdriet, dat is een onvermijdelijk deel van het leven.

Maar er is ook vriendschap, liefde, blijdschap, vreugde en schoonheid.

Kijk naar die mooie momenten als je een moeilijke dag hebt en weet: alles gaat voorbij.

Achter de wolken schijnt de zon.

Accepteer de wolken, en ze zullen langzaam optrekken en het licht doorlaten.

Weet dat de meeste “wolken” in je hoofd zitten.

Het zijn jouw gedachten die je ziek en ongelukkig kunnen maken.

Negatieve gedachten kunnen als een gezwel in je groeien, tot ze je helemaal overnemen.

Omring jezelf met positieve, vriendelijke en oprechte mensen.

Mijd zoveel mogelijk zwartkijkers en klagers.

Maar als ze toch op je pad komen, geef hen dan positiviteit en liefde.

Veel liefde.

Meer kun je niet doen.

Meditatie 15 februari 2025