Evolutie is een ander woord voor geleidelijke verandering. Darwin beschrijft het uitvoerig in zijn theorie dat alle leven zoals we het nu kennen het resultaat is van een eeuwenoude evolutie.

 Levenssoorten kunnen wel of niet evolueren. Sommige varianten blijven stilstaan in hun evolutie en anderen van dezelfde soort evolueren verder en veranderen helemaal van vorm en grootte en dit is afhankelijk van de streek waarin ze zich bevinden en het soort voedsel dat ze vinden.

Mocht elke soort even snel evolueren dan waren er geen eencelligen meer of geen vissen meer.

Wat is een herinnering en hoe slaan onze hersenen bepaalde ervaringen op en waarom anderen niet ?

 We slaan gebeurtenissen op in onze hersencellen dankzij onze verlangens en dankzij onze angsten.

 De twee componenten die ons in beweging houden zijn honger en de doodsangst. Elk wezen is constant op zoek naar voedsel en op zijn hoede voor gevaar. En als onze behoefte naar veiligheid en voedsel voldaan is dan ontstaat er spontaan een nieuwe soort honger en een nieuwe soort angst.

 Sterke verlangens en verwachtingen kunnen we passie noemen.

Passie is een intens enthousiasme voor iets of iemand. Het kan ook een vorm van bewondering zijn of een diepe affectie zijn voor iemand .

We blijven steeds nieuwe hersencellen aanmaken, ook bij het ouder worden.

De hersenregio‘s die van belang zijn voor ons geheugen en om iets bij te kunnen leren worden aangemaakt dankzij lichaamsbeweging en mentaal stimulerende activiteiten zoals het lezen van een boek en sociale verbondenheid.

 Nieuwe situaties verplichten ons om vernieuwend te denken en dit komt de

conditie van onze hersenen ten goede.

 Nieuwe visies of ideeën met anderen bespreken hebben een gunstige invloed op de ontwikkeling van onze creativiteit en onze flexibiliteit.

Het is verwonderlijk dat sommige mensen de aard van hun karakter nog steeds niet kennen.

Te meer omdat er overal spiegels zijn waarin ze zichzelf kunnen in spiegelen, waarin ze zichzelf in kunnen herkennen.

De spiegel van de grootouders.

De spiegel van de ouders.

De spiegel van de broers of zussen.

De spiegel van de kinderen of zelfs de kleinkinderen.

Wij worden geboren met een combinatie van genen die we van onze beide ouders erfden. Daarenboven worden we door die ouders ook nog opgevoed. Op die manier erven we twee keer de eigenschappen. Een keer door de biologische overdracht en de tweede keer door de psychische overdracht.

Alle verlichte geesten bieden op hun manier een methode aan om tot zelfbevrijding te komen.

Op de levensweg raden zij je een route aan die je het meeste kans biedt om tot heelheid te komen.

Deze geestelijke wegwijzers kennen maar al te goed de moeilijkheden en de hindernissen die ons gevangen houden.

Ze hebben zelf het geluk gekend van de vernieuwing in hun leven die hen verloste van onrust, stress en angst.

Alles bestaat uit een combinatie van verschillende onderdelen die samen een geheel vormen. Wij beoordelen het geheel naar de som van haar onderdelen.

 Sfeer bijvoorbeeld.

Het was een sfeervolle avond gisteren bij die vrienden.

De verlichting was gezellig, de open haard gaf een aangename warmte, een fijn gezelschap, lekkere hapjes en drankjes, mooie achtergrondmuziek.

In onze democratie worden de politiekers door het volk gekozen.

De politiekers moeten dus de wensen van het volk tegemoet komen, anders worden ze niet verkozen.

Daar wringt het schoentje.

Een goed beheer verlangt visie zodat je de aankomende problemen kan inschatten. Vandaag moeten maatregelen getroffen worden om morgen problemen te vermijden.

Mijn dochter heeft drie kippen die vrij in de tuin lopen. Alle dagen voedert ze de kippen. Op een dag zag ik ze met drie op het terras lopen en ze pikten met hun snavel tegen de deur. “Dat doen ze omdat ik ze vandaag nog niet gevoederd heb,“ vertelde ze me. Heel de tuin zit vol regenwormen en lekkere blaadjes maar de kippen kwamen niet op het idee om zelf achter hun voedsel te zoeken. Ze nemen zoals elke levensvorm de weg van de minste weerstand en eisen hun voedsel op van mijn dochter.

Ik hoorde het verhaal van een vader die beneden aan de trap stond met open armen en tot zijn driejarig zoontje riep die half op de trap stond :,” spring maar , papa vangt je op “

En toen het kind in volle vertrouwen naar beneden sprong stapte de vader op zij met de boodschap : “ vertrouw niemand in dit leven “

Ik heb soms het gevoel dat vele mensen vandaag een of andere vorm van deze opvoeding hebben doorstaan .



Een bedelaar zat op een oude houten kist in de buurt van het station. Alle dagen zat hij te bedelen en ’s nachts legde hij een zeiltje over de kist zodat hij een tentje had om onder te slapen. Op een dag kwam er een vrouw voorbij die hem vroeg wat er eigenlijk in die kist zat. De bedelaar zei: “Niets. “
Tien jaar later kwam er een man voorbij die hem vroeg: “Ben je zeker dat er niets in die kist zit?” De bedelaar zei dat hij zeker was. Twintig jaar later kwam de man terug in de stad waar de bedelaar woonde en hij was benieuwd of de bedelaar nog leefde. En ja, de bedelaar zat nog steeds op de kist met een bedelende hand te bedelen. De man vroeg hem:” Heb je al eens in de kist gekeken?“


Om de taal van onze ziel te verstaan, hebben we een tolk nodig. Soms vertaalt zij de zielentaal in muziek die ons gevoelens geeft van kracht of troost of van verlangen.



Soms kan het dankzij de schoonheid van een landschap of van een kunstwerk zijn dat de tolk je in de rust en de vreugde van je ziel brengt .



Ook door het lezen van poëzie of van teksten brengt de tolk je naar de stille liefdevolle diepten van je ziel. Hebben we rede en verstand nodig om onze ziel te kennen?

De “volledige “ mens was volgens de Griekse mythologie een wezen dat de twee seksen , mannelijk en vrouwelijk , in één persoon bezat. Deze mens was voor de god Zeus te perfect en daarom scheidde hij het wezen in een man en in een vrouw. Dat zou de reden zijn dat de mannen zo verlangen naar de vrouwen en de vrouwen zo verlangen naar de mannen.

De magische kracht van de verliefdheid , die alle rede overtreft , verenigt terug de man en de vrouw zodat ze opnieuw één wezen zijn.

Vandaag is het verstandiger om niet hardop over God te praten. Ook al willen diegenen die Hem kennen het van blijdschap van de daken roepen. Er is sinds eeuwen door de mens al zoveel misbruik gemaakt van de naam van God.

Genezers werden er rijk van. Machthebbers gooiden erzand mee in de ogen van de mensen. Extremisten eisten hun visie op met geweld in de naam van God.Toch nodigt De Boeddhist ons uit om een tijdje God te vergeten en er niet naar te verlangen. Hij is ervan overtuigd dat alle pijn en verdriet voortkomen uit ons verlangen. En verlangen naar God is meestal het gevolg van het verlangen naar eeuwig leven en onsterfelijkheid.

Ze speelt piano op de toetsen van mijn ziel.Ze spreekt de taal van de muziek en brengt de vrolijkheid en de levenskracht van Mozart terug tot leven. Wat hij voelde vertolkt zij en ik voel hem, door haar, in mij.Wat een eenheid buiten de tijd. Hoe mooi is het dat Mozart zijn gevoelens van levensvreugde met stokjes en bolletjes op notenbalken schreef, als dode tekens op wit papier, en dat Mitsuko die telkens opnieuw tot leven brengt?Zo bloeit de perelaar die grootvader nog plantte elk jaar opnieuw. Ik betrapte mij erop dat ik blij werd als ik de gaatjes in de tuinkussens zag die mijn overleden vriend er nog in gebrand had met zijn sigaret. Die gaatjes brachten hem levendig terug bij mij. Onze vriendschap staat gegrift op de notenbalk van mijn ziel. Onsterfelijk aanwezig en nog even levendig als toen we nog samen zaten in de tuin.

Alvorens de schildersezel op te stellen en het pallet vol verf te spuiten, zal de kunstenaar een stilleven samenstellen door een compositie te maken. Hij brengt de verschillende elementen bij elkaar tot hij in hoogte en in breedte, in vorm en in kleur een mooie compositie heeft samengesteld.

Dan opent of sluit hij de gordijnen om de lichtinval op zijn compositie te regelen. De achtergrond zal zijn compositie niet verstoren, omdat ze ten dienste staat van de compositie en enkel maar dienst doet als scherm waarop het stilleven wordt geprojecteerd. 

‘Heb je al gehoord van de zeven, de zeven, heb je al gehoord van de zevensprong …’Dit oude kinderliedje spreekt over de zevensprong en dit bracht me naar het volksgezegde ‘Ik zit in de zevende hemel’, dat waarschijnlijk afgeleid werd vanuit de Koran en de Talmoed die over de zevende hemel schrijven.

Paulus zegt dat hij tot in een derde hemel werd opgetrokken. Hij zag drie hemelen, de dampkring, de sterrenhemel en de hemel waar God en de engelen verbleven.

Hoe komt het dat sommige ontmoetingen zo’n grote invloed op je hebben? 

Je voelde warmte en liefde en je voelde een onverklaarbare aantrekkingskracht.

Maar evengoed kom je mensen tegen waarvan je haar recht overeind komt te staan. De negativiteit kleeft aan je lijf als een bloedzuiger en je kan maar niet vinden wat de oorzaak daarvan is. 

Sommige mensen verklaarden me dat je deze mensen kent vanuit een vroeger leven en dat je er toen aangename of onaangename ervaringen mee had. 

Zelf heb ik geen tastbare herinneringen aan vroegere levens, dus kan ik dat niet bevestigen. Met plaatsen heb ik al wel speciale ervaringen gehad, ik herkende plaatsen terwijl ik er nog nooit geweest kon zijn. Maar die had ik misschien gezien toen ik nog heel klein was en in mijn onderbewustzijn opgenomen. 

Elke activiteit, zowel die van het verleden als die in de toekomst, worden enkel in het heden, in het moment,werkelijkheid.De enige werkelijkheid is de toestand van het moment. Dit moment. Al de andere momenten liggen in het verleden en zijn voorbij of moeten nog komen in de toekomst.Wij zijn de uitvinders van de tijd.Dankzij ons verstand.Zonder verstand zouden we geen besef hebben van tijd.Mensen die dementeren verliezen elk contact met tijd.

Pijn en verdriet is een onderdeel van ons leven. We kunnen het niet uit de weg gaan, het overkomt ons allemaal, onverwachts, ongevraagd en vooral ongewenst. 

Ziekte of een ongeluk waardoor we onze vitaliteit en onze beweeglijkheid verliezen, maken een einde aan een zorgeloze periode in ons leven. Dat beseffen we pas echt na dat ongeluk. 

Het is alsof we op dit moment niet ten volle kunnen genieten van hetgeen we hebben en dit pas waarderen als we het kwijt zijn.

Het is alsof de ziel, die de kern in ons wezen is, een magnetische kracht op ons gevoel uitoefent. Zonder dit te kunnen staven en zonder enig bewijs, bezitten we de zekerheid dat er veel meer is dan wat wij met onze zintuigen kunnen waarnemen.De verwondering en de bewondering voor het leven overtuigt ons ervan dat er veel meer moet zijn dan louter toeval. Deze overtuiging wordt dan voor een stuk weggenomen door de lotsbestemmingen die we zelf en rondom ons opmerken. Ongelukken en drama’s, oorlogen,honger en geweld kunnen we geen plaats geven en daarom twijfelen we steeds of het leven wel uit liefde geboren is.